Na początku był dźwięk. A raczej idea, żeby pokazać miasto za pomocą dźwięków. No i jeszcze w tym wszystkim wykorzystać polską muzykę – gra miała przecież promować w Petersburgu polską kulturę. Jak do tego podejść, z jakiej strony ugryźć taki temat? Zaczęliśmy od fabuły. Historia w grze musiała być z jednej strony muzyczna – dlatego znalazł się w niej muzyk – Henryk. Musiała być też polsko rosyjska – dlatego Henryk był Polakiem, który znalazł się w Petersburgu, a główną bohaterką gry Justyna – jego córka, która przyjeżdża do Petersburga po raz pierwszy w swoim życiu, aby odkryć historię swojego ojca. Gdzieś w tle jest jeszcze wspomniana polska muzyka – jest ona jedynym ogniwem które łączy skłóconych Henryka i Justynę – to właśnie tych utworów Henryk używa do opowiedzenia swojej historii.

Ambitne założenia gry sprawiły, że czekało nas sporo pracy. Chcieliśmy pokazać graczom kilka miejsc związanych z polskimi muzykami w Petersburgu, zakończenie gry miało się odbyć w Instytucie Polskim – tam też zaplanowany był koncert. Ze względu na duże odległości między poszczególnymi punktami jedyną rozsądną mechaniką w grze wydała się mechanika liniowa (gracze odwiedzają punkty w ustalonej kolejności). Taki sposób prowadzenia gry ma swoje zalety – łatwo opowiedzieć historię, można też prowadzić graczy konkretnymi trasami – co świetnie sprawdza się w grze dźwiękowej, ale powoduje też komplikacje – gracze mogą spotykać się na poszczególnych punktach. Dlatego wszystkie zadania na punktach były przygotowane tak, aby kilka drużyn mogło je wykonywać równocześnie. 

Zaczęliśmy się od scenariusza – musiał on wiązać główną historię gry z miejscami, odwiedzanymi przez graczy. Następnie nagrywaliśmy historię – gracze otrzymali ją jako przeplatane muzyką opowieści Henryka i Justyny.  Na koniec – mając już wszystkie elementy układanki musieliśmy zdecydować się w jaki sposób dostarczymy graczom nagrania – zdecydowaliśmy się na wykorzystanie systemu Encounter i umieszczenie nagrań w zadaniach w grze – dzięki temu nikt nie mógł przesłuchać nagrań wcześniej niż powinien. 

Od strony produkcji to nie była prosta gra, ale była tego warta – gracze z wypiekami na twarzy śledzili historię, niektórych doprowadziła ona nawet do łez!