29.05.2021, dzielnica Rżewka w Sankt Petersburgu
TWÓRCY | LINKI | WSPOMNIENIA
Prehistoria
W 2019 dzięki znakomitej współpracy z Instytutem Polskim w Sankt Petersburgu zrealizowaliśmy trzy gry miejskie: Sam Zbuduj Miasto, Gdzie jest Adam i Podążaj za dźwiękiem. Może się wam wydawać: co takiego, zrobić trzy gry miejskie to nie taka znowu trudna sprawa. I pewnie macie rację ale pod uwagę trzeba wziąć kilka dodatkowych czynników:
- sezon growy w Petersburgu jest nieco krótszy. Oczywiście – dla prawdziwych entuzjastów nie ma rzeczy niemożliwych i można grać na dwudziestostopniowym mrozie ale jednak dla większości akceptowalne warunki do grania mamy gdzieś od kwietnia do września (w myśl zasady: w Petersburgu przez 10 miesięcy jest zimno a potem to już tylko lato i lato 🙂
- Gry robiliśmy po rosyjsku co wiązało się ze sporą ilością tłumaczeń i poprawek – sam mówię i piszę w tym języku, ale jak już coś napiszę to lepiej, żeby ktoś to sprawdził.
- Last but not least – nie mamy tutaj swojego growego świata, nie mamy stałych, często wykorzystywanych miejsc, nie mamy (nie mieliśmy) szerokiej bazy animatorów, którzy wiedzą o co nam chodzi
Tak było na początku 2019. Pod koniec roku byliśmy już po trzech grach, byliśmy też po festiwalu Fusion, który choć w drugim końcu Europy pozwolił nam się zaprzyjaźnić z ważnymi piterskimi autorami gier. Pełni entuzjazmu ruszyliśmy do planowania nowych przedsięwzięć, nawiązaliśmy kontakt z Biblioteka Rżewska i już chcieliśmy na wiosnę 2020 szykować nową smakowita grę kiedy świat się zatrzymał.
Tym razem – poza centrum
Co się odwlecze to jednak nie uciecze i równo rok później wróciliśmy do przygotowywania kolejnej polskiej gry miejskiej – tym razem na Rżewce. Co to jest Rżewka – zapytacie. I będzie to słuszne pytanie. Rżewka to prawobrzeżna dzielnica Petersburga, leżącą na wschodzie miasta, rozcięta przez obwodnicę (KAD) i – jak to bywa z takimi dzielniacami – obfitującą w miejscowe smaczki zupełnie nie znane szerszej publice. Czemu mielibyśmy tam robić grę – zapytacie. I to też będzie słuszne pytanie. Powody są conajmniej dwa:
- Nasze gry są skierowane głównie do mieszkańców miasta. Każdy mieszkaniec Petersburga był już w centrum, spacerował po Newskim, chodził wzdłuż kanałów. Pewnie był też na Pietrogradce i na Wyspie Wasilewskiej. I oczywiście – my zawsze możemy pokazać te miejsca z nowej strony, przede wszystkim odkrywając przed graczami polskie wątki – strona tak już zresztą robiliśmy w poprzednich grach i będziemy robić w kolejnych. Ale w naszym – Departamentowym – DNA jest też pokazywanie miejsc i tematów nieoczywistych – nie i tu Rżewka była idealna.
- Decydującym czynnikiem było natomiast wsparcie jakie otrzymaliśmy od Biblioteki Rzewskiej. Biblioteka wsparła nas na wielu polach – nie od konsultacji merytorycznej, a przez pomoc w promocji do udostępniania swoich pomieszczeń i zasobów. Biblioteki w Petersburgu (a przynajmniej w rejonie Krasnogwardejskim) w to w ogóle niesamowite miejsca – w gąszczu słabo działających, borykających się z rozlicznymi problemami (od złego zarządzania do złego designu) usług publicznych w Rosji biblioteki są jakąś oaza entuzjastycznych pracowników, którzy bezproblemowego podejścia, wsparcia inicjatyw lokalnych i dobrego designu.
Przygotowania
I tak – decyzja zapadła – robimy grę na Rżewce, a we współpracy z Biblioteka. Zaczęliśmy jak zwykle od eksploracji terenu, wyciągania bardziej i mniej znanych historii, spektakularnych i mniej atrakcyjnych miejsc. Półtora wieku temu życie Rżewki koncentrowało się wzdłuż rzeki Ochty – na niej wzniesiono tamę (plotinę) i korzystając ze spiętrzonych wód wokół zbudowano Ochtińską Fabrykę Prochu – największą w Imperium Rosyjskim. Dzisiaj większość zabudowań fabrycznych nadal pełni funkcje produkcyjne ( w ramach kombinatu chemicznego) z tego powodu są niedostępne dla zwykłych śmiertelników – graczy. Dostępna dla wszystkich jest natomiast niesamowicie klimatyczna piwnica – dawny skład prochu. W dwudziestym wieku centrum życia Rżewki przeniosło się na południe od doliny Ochty – tam zbudowano najpierw niewielkie osiedle z kilkupiętrowych bloków a potem pełnowartościowy “spalny rajon” (dzielnicę sypialną). Na wschód od niego rozciąga się Rżewski Lesopark – duży, gęsty las, prawdziwy skarb dla mieszkańców Pitera. W każdej z tych trzech stref można znaleźć wyjątkowe miejsca, pamiątki przeszłości, miejsca, w których coś było a teraz nie ma nic czy współczesne osobliwości – szlakiem tych punktów poprowadziliśmy graczy.
Jak zwykle w grach silnie powiązanych z historią ważną rolę odgrywała fabuła. Tutaj fabuła była oparta o postać Romana Kozłowskiego – polskiego inżyniera z fabryki prochu. Opórcz wątków historycznych nie mogło też zabraknąć wątku fantastycznego (cóż lepiej niż wątek fantastyczny wzbudza emocje u graczy?). Okazało się, że Roman obok pracy nad prochem miał też mały “side project” – wynalazł formułę eliksiru nieśmiertelności. Ten fakt, ze względów bezpieczeństwa musiał pozostać tajemnicą, a jak wiadomo tajemnice zawsze znajdują swoich odkrywców – pierwszym z nich była postać detektywa ujawnionego w trailerze gry, na samej grze do detektywa dołączyli gracze starając się rozwikłać Tajemnice Rżewki.
Gramy
A więc gramy! 29 maja rozpoczęliśmy grę w uroczym Małym Ilińskim Sadzie – kameralnym parku malowniczo położonym u ujścia rzeki Lubii do Ochty, u stóp starej cerkwi Ilii Proroka. Na miejscu okazało się, że nie jesteśmy jedynymi chętnymi do korzystania ze sceny w parku – zaraz obok odbywało się radosne święto seniorów – całe szczęście kierownik święta okazał się świetnym człowiekiem, podzieliliśmy się miejscem, z żalem odmówiliśmy udziału w tańcach i ruszyliśmy do gry.
Gra wykorzystywała system Encounter do prowadzenia graczy między punktami – kolejny raz okazał się prostym acz skutecznym narzędziem do “obsługi” gry – po pierwsze automatycznie dostawali oni kolejne zadania, po drugie – widzieliśmy gdzie znajdują się poszczególne ekipy.
W grze gracze przemierzali Ochtę w wymiarze przestrzennym i czasowym – odwiedzali tereny Fabryki Prochu, gdzie nawiązaliśmy do XIX wiecznej historii, w Rżewskim Lesoparku eksplorowali historię poczatku XX wieku, na koniec eksplorowali osiedle idąc przez jego część zbudowaną w latach 50. do części budowanej w latach 70-80. Gra zakończyła się w gościnnej bibliotece – tam na uczestników czekało końcowe zadanie, wręczenie nagród i wspólna radość z … uratowanego znowu świata.
Organizator: Instytut Polski w Petersburgu (Ewelina Przyczyna, dyrektor Ewa Ziołkowska)
Partner: Biblioteka Rżewska (Alyona Gevorkyan)
Koordynacja projektu: Michał Grelewski
Animatorzy: Olga Oniszczuk, Aleksandr Purgin, Jarosław Nikołajenko, Kristina Bobrova,
Film: Aleksandr Gusakov
Zdjęcia: Denis Szczegłów
