“W każdym mieście jest jakiś opuszczony budynek, otoczony legendą, o którym opowiadają sobie z zapartym tchem pokolenia mieszkańców. W naszym wypadku jest nim kino – stare, zmurszałe, nieczynne od kilkunastu lat kino. Jednak nie ono jest najważniejsze w tej opowieści. Ważna jest piątka naszych przypadkowych bohaterów (woźny, reżyser, operatorka, scenografka, asystent, kierowniczka produkcji), którzy szukając pleneru filmowego wpadli na genialny (tak im się wtedy przynajmniej wydawało) pomysł, by wykorzystać nieczynne kino. Jakież było ich zdziwienie, gdy zatrzasnęły się za nimi drzwi, a ich oczom ukazał się duch kinooperatora.“ – tymi słowami rozpoczynała się instrukcja obsługi pierwszej w historii Departamentu Gier gry planszowej. 

Powstanie “Tajemnicy ostatniego seansu” było efektem kilku miesięcy wytężonej pracy, konsultowania się z naszymi współpracownikami i zabiegania o środki na jej wydanie. A całość wzięła się od rozmowy z naszym dobrym kolegą (wtedy jeszcze nie) doktorem Łukaszem Biskupskim. Wskazał on nam brak na rynku gry o polskim filmie, w którą można by na luzie zagrać przy szklaneczce zimnego płynu. Natchnieni tą rozmową przystąpiliśmy do wymyślania gry, a w zasadzie gier, bo pierwotnie było to kilka pomysłów.